Łysienie mechaniczne

Łysienie mechaniczne bez względu na wiek dotyka częściej kobiet niż mężczyzn. Jest wynikiem nadmiernego napinania włosów, powstałego w skutek pewnego rodzaju uczesania. Noszenie warkoczy, szczególnie plecionych tuż przy skórze, oraz ściąganie włosów w kok lub „koński ogon” to główne przyczyny łysienia mechanicznego. Umiejscowienie niekorzystnych zmian w liczbie włosów jest bezpośrednio związane z noszoną fryzurą. Zmiany mogą być widoczne, albo na granicy skóry owłosionej na czole (łac. alopecia liminaris frontalis) lub karku, albo na całym obwodzie głowy (łac. alopecia liminaris ophiasiformis) , albo w kątach skroniowo-czołowych (łac. alopecia liminaris), albo na potylicy (łac. alopecia groenlandica).

Przyczyny łysienia mechanicznego

Do przyczyn łysienia mechanicznego zalicza się także nazbyt energiczne zabiegi prostowania włosów, jak również ich przedłużanie.

Łysienie mechaniczne przejawia się w początkowym okresie objawami zapalnymi, takimi jak: mało nasilone rumienie, złuszczanie łupieżowate, przymieszkowe krosty. Czasem występuje również nadmierne rogowacenie mieszkowe. Dopiero w późniejszym czasie uwidacznia się różnie nasilone przerzedzenie włosów.

Co jest pocieszające, wczesne rozpoznanie schorzenia daje możliwość odrostu włosów. Niestety w sytuacji, kiedy napięcie włosów trwało zbyt długo, przerzedzenie włosów może być nieodwracalne (w szczególności u kobiet po 40 roku życia).