Trichotillomania, Trichotemnomania i Trichoteiromania
-
Przez admin
Trichotillomania
Trichotillomania (także TTM), podobnie jak trichotemnomania, trichoteiromania oraz trichokryptomania stanowią sztandarowe przykłady łysienia wywołanego przyczynami fizycznymi.
Poza rzadkimi rzęsami i brwiami lub ich brakiem, objawem trichotillomanii są miejsca z nierównomiernie przerzedzonymi włosami na skórze głowy, powstałe wskutek natrętnego wyrywania ich sobie samemu przez chorego, rzadziej innym. Wzrastające napięcie skłania do wyrywania włosów. Po jego zakończeniu następuje poczucie ulgi i dużej przyjemności. Część osób wyrywa sobie włosy całkowicie nieświadomie. Trichotillomania może łączyć się z bólami głowy, zaburzeniami snu, z osłabieniem uwagi, a także z trichofagią (czyli przymusem zjadania wyrwanych włosów).
Trichotillomania jest częściej spotykana u dzieci, choć może występować w każdym wieku. Od objawów łysienia plackowatego odróżnia ją całkowity brak włosów oraz zmiany stanu korzeni na ich obwodzie. Trichotillomania nieleczona może prowadzić do zniszczenia mieszków włosówych i zahamowania wzrostu włosa.
Trichotemnomania
Trichotemnomanię od trichotillomanii odróżnia sposób powstawania różnic długości włosów i ich przerzedzenia – zamiast ręcznego wyrywania włosów, psychopatyczny odruch zastępują nożyczki. Trichotemnomania najczęściej występuje u starszych kobiet.
Trichoteiromania
Trichoteiromania, podobnie jak trichotillomania, trichotemnomania oraz trichokryptomania, zwana inaczej trichorreksomanią, zaliczana jest do grupy schorzeń obsesyjno-kompulsywnych.[1] Trichoteiromania przejawia się nadmiernym pocieraniem włosów przez chorego.
Opracowano na podstawie:
[1] Aleksandra Okuniewska, Beata Imko-Walczuk, Łukasz Mech, Maria Wiśniewska, Psychologiczne i dermatologiczne uwarunkowania trichotillomanii oraz zaburzeń pokrewnych, Dematologia Praktyczna, nr 5/2011