Nadmierne lub nieprawidłowe wypadanie włosów

„Szczypta opiłków żelaza, minia, cebula, alabaster i miód” – to skład mikstury, którą uczeni lekarze zalecili spożywać w 1500 r. p.n.e. cierpiącej na „spadanie włosów” Królowej Matce Ses.[1] Nie wiadomo, czy kreatywna kuracja okazała się skuteczna. Pewne jest natomiast to, że mimo upływu przeszło trzech tysięcy lat, zadbane, gęste i zdrowe włosy nadal świadczą o atrakcyjności zarówno kobiet, jak i mężczyzn.

Dzienna utrata od 50 do 100 włosów jest zjawiskiem całkowicie normalnym. Naturalna wymiana fizjologiczna włosa jest ściśle związana z cyklem włosowym, a precyzyjniej ujmując: z okresem w jakim dany mieszek włosowy się znajduje. Wyróżniamy trzy następujące po sobie okresy: anagenu (wzrostu włosa, który trwa średnio 4 lata, ale niekiedy znacznie dłużej – do 25 lat[2]), katagenu (inwolucji mieszka – średnio 2 tygodnie) oraz telogenu (inaczej: spoczynku, trwającym przeciętnie od 2 do 4 miesięcy)[3], w którym to zwykle nowo rosnący włos z tego samego mieszka włosowego, wypycha stary, nie rosnący. U człowieka mieszki w poszczególnych okresach cyklu są rozmieszczone bezładnie, przez co włosy wypadają i odrastają nierównomiernie na całej powierzchni ciała. Dzięki temu pod koniec cyklu nie łysiejemy z przodu, na szczycie, z tyłu, czy po bokach głowy.

Co jednak wtedy, gdy liczba wypadających włosów jest zdecydowanie większa, z tendencją do utrzymania lub nasilania efektu wypadania włosów w danym miejscu? Wtedy możemy być pewni, że mamy problem, którego zbagatelizowanie może nieść poważne konsekwencje.

Nadmierne wypadanie włosów a społeczeństwo

Mimo, że łysienie jest jedną z najczęstszych przypadłości dotykających większość mieszkańców naszej planety, rzadko ktokolwiek może liczyć na poważne traktowanie i współczucie. To powoduje, że nadmierna utrata włosów często negatywnie odbija się na naszej psychice. Kobietom odbiera poczucie własnej wartości i atrakcyjności oraz wzmacnia przeświadczenie o niezdrowym zainteresowaniu ich wyglądem i stanem zdrowia, co zwykle przyczynia się do stresu. Podobnie jest w przypadku mężczyzn. Mimo świadomości, że łysina u mężczyzny przestała wzbudzać sensację, panowie cierpią w milczeniu często maskując problem za pomocą różnego rodzaju nakryć głowy.

Przyczyny łysienia

Łysienie (łac. alopecia) to synonim nadmiernego lub nieprawidłowego wypadania włosów. W przypadku jego wystąpienia, jest pierwszym sygnałem, że z ciałem danej osoby, dzieję się coś złego. Bez względu na płeć, zdrowa osoba bez uwarunkowań genetycznych oraz nie przyjmująca hormonów, przedwcześnie nie powinna zaznać problemu nadmiernie zmniejszającej się liczby włosów.

Łysienie może przyjmować zarówno charakter przejściowy, jak i nieodwracalny. Nadmierne wypadanie włosów to poważne schorzenie, którego przyczyn może być bardzo wiele. Do zainicjowanie procesu wypadania włosów zwykle przyczynia się jednocześnie kilka z nich.

Łysienie o podłożu hormonalnym, telogenowe wypadanie włosów, anagenowe wypadanie włosów, łysienie androgenowe typu żeńskiego, łysienie plackowate (alopecia areata, alopecia totalis, alopecia universalis), łysienie plackowate bliznowaciejące, przymusowe wyrywanie włosów (trichotilomania), łysienie mechaniczne, alopecia triangularis congenita, zespół łysienia anagenowego, łysienie z towarzyszącym stanem zapalnym (alopecia cicatrisata, twardzina, po ukąszeniu kleszcza, liszaj płaski, łuszczyca, toczeń rumieniowaty układowy, łojotokowe zapalenie skóry), nadmierne wchłanianie żelaza (hemochromatoza) oraz łysienie w następstwie chemioterapii to główne przyczyny nadmiernej utraty włosów.

Jak zatrzymać wypadanie włosów?

Część osób praktykuje opisane w Internecie domowe sposoby na wypadanie włosów. Niestety większość z nich nie zdaje sobie sprawy z ważności rozpoznania przyczyny nadmiernego wypadania włosów. Błędne rozpoznanie przyczyny łysienia może być tragiczne w skutkach i w konsekwencji doprowadzić nawet do sytuacji, w której łysienie przejściowe, przeistoczy się w łysienie o charakterze nieodwracalnym.

Najbezpieczniejszym i zalecanym rozwiązaniem problemu łysienia jest udanie się do sprawdzonego trychologa, który w profesjonalny sposób zdiagnozuje problem, doradzi oraz wskaże właściwą kurację.

---

[1] Spencer David Kobren, Co zrobić, żeby nie wypadały włosy, Bauer-Weltbild Media Sp. z o.o., Sp. K., Łódź 2000, s. 9

[2] D. M. Pillsbury, W. B. Shelley, Albert M. Kligman, Dermatology, W. B. Saunders Co, Philadelphia, 1956

[3] Albert M. Kligman, The human hair cycle, J Invest Derm, 1956, s. 27, 171